Bost, 5

Aste hau gogorrago egin zait saio teorikoari dagokionez. Izan ere, landutako gaiak ez dira besteetan bezain ulergarriak izan, baina ez egin zituzten aurkezpenagatik, baizik eta gaiagatik. Talde biak aritu ziren gai beraren inguruan, hain zuzen, "Horizon txostena" edo "Horizonte proiektua", lehenengo taldeak gehienbat Lehen Hezkuntzara zuzenduta aurkeztu zuen, eta bigarrenak goi ailako hezkuntzara zuzenduta.

Horizonte proiektua delakoaren helburua, hezkuntza arloan teknologia berriek hurrengo bost urteetan zehar izango dute inpaktua aztertzea da. Hau da, teknologia berriek izan dezaketen eragina aztertu eta identifikatzea. Izan ere, gure etorkizuna markatuko dute teknologiek, gero eta berriagoak baitira.

 Honi lotuta,  arreta deitu zidan  K-12, AEBtako hezkuntza sistema bat denaaipatu zuten. "Homeschooling" da hau definitzeko hitz egokiena, hau da, euskaraz esanda, irakaskuntza etxean, izan ere, horretan datza,  haur hauek eskolara joan beharrean etxetik bertatik ikasten dute, espezializatu batzuengandik internet bidezko klaseak jasoz. Ondoko bideoan ondo azaltzen dute bi gaztek, nahiz eta ingelesez azaldu.

Beste alde batetik, MOOC ere azaldu zuten, Massive Online Open Course, euskaraz: Online Ikastaro Ireki Masiboa. Ikastaro hau dohainekoa da eta pertsona guztiei zuzenduta dago.

Honez gain, tabletek orokorrean eskeintzen dizkiguten abantailak aipatu zizkiguten lehenengo, horien artean, mugikortasuna, konektatzeko erraztasuna, komunikatzeko gaitasuna ... Ondoren, hezkuntzari dakarzkion onuretara jo zuten, hala nola, ikasleen motibazioa, ikaskuntza pertsonala, sormena garatu, ... eta abar. 

Ludifikazio kontzeptuaren inguruan ere aritu ziren, hau da, jokoaren dinamika eta teknikak eremu ez rekreatiboetan erabiltzeari buruz hitz egin ziguten. Joko hauei, teknologia berriek bultzada handia eman omen diote, ondorioz, eskoletan irakasleek hauek aukeratu eta lantzeko aukera izaten dute, balore asko sustatuz ikasleengan. Honen aurrean, era askotako iritziak entzun dira, eta negatiboei dagokioenez, esate baterako,  arazo bati ordenagailuaren bidez aurre egitea ez dela berdina diote, edo pertsonen arteko harremana ez dela lantzen, ez dela  osasuntsua ere badiote.

Eta Learning analytics? Hau ikasleen aktibitearekin erlazionatuta dauden datuen analisia dela esan ziguten, zenbait dimentsiotan eragina duelarik: interes-taldea, helburuak, datuak, metodoak, oztopoak eta konpetentziak.

Azken taldeak, azalpenari amaiera emateko, gaur egun hain modan dauden teknologia eramangarriak aurkeztu zizkiguten, hau da, gailu bezala erabiltzen diren jantziak eta osagarriak, eta hainbat esparrutan eragina dutenak: kamiseta adimentsua, pulseras up eta erloju adimentsua. Hauek guztiek lotura daukate mugikorrekin.

Aurreko sarreretan aipatzen dudan bezala, nire ustez, ona da, teknologia mota berriekin esperimentatzea eta lan egitea, baina neurri batean. Izan ere, teknologia aurrera doa bai, eta atzean uzten ditugu, zaharkituta baleude bezala, betidanik erabili diren irakas metodoak, besteak beste, testuliburuak. Mahai gainera ateratzen ditugu tabletak, ordenagailu eramangarriak, ... edo besterik gabe, ez dugu ateratzen ezer, etxetik bertatik ikasteko aukera izaten baitugu. Egia esaten badut, ez dakit hori ona edo txarra den, izan ere, ados nator aurkezpenetan aipatu dituzten abantailekin, bai motibagarria suertatzen da, eta bai, ondorioz gehiago ikasten da, baina ez da izango nobedadea delako? eta moda hau zaharkitzen denean? eta teknologiak ez badu aurrera egiterik? Badirudi ez dela posible hori gertatzea, baina gertatzen bada? Galdera horiek egiten dizkiot askotan neure buruari. Honez gain, desabantailak ere ikusten dizkiot gai honi, batez ere, etxetik ikastearen moda horri, uste dut balore asko galtzen direla, eta garrantzitsuena iruditzen zaidana, gizartean integratzeko beharrezko den besteekiko harremana galtzen dela iruditzen zait, bat nator, ludifikazioaren inguruan egindako kritika negatiboekin.

Saio teorikoari buruz gehiago ezer esan gabe, aste honetako saio praktikoak lasaiagoak izan direla esan beharra daukat. Lehenengo egunean irakasleak Webquest-ak zer ziren eta zertarako balio zuten azaldu zigun. Metodologia hau, Bernie Dodgek asmatu omen zuen 1995ean gehiegizko informazioari erantzuna emateko. Jarduera hezitzailea da, irakasleak galdera batzuk planteatzen ditu eta informazioa interneten jartzen du, beraz, informazio bilaketa zuzen bat egitean datza. Ondoko mapa kontzeptualean agertzen da zer nolako puntuak landu eta sartu behar diren webquest batean, hau da, bere egitura:

Blogaren erabiltzailearena

Aurretik aipatutako puntuak hobeto ulertzeko, taldean jarrita webquest bat bilatu behar izan genuen, ondoren guztion artean aztertzeko. 

Nire ustez, metodologia honek gehienbat alde positiboak ditu, esate baterako: internetekin lotua dago, talde lana sustatzen du, honekin lan egiterakoan ikaslea aktibo bihurtzen da, praktikoa da, motibagarria, ulerterraza, etxetik ikus daiteke, ... Hala ere, bere aspektu negatiboak ere ikusten dizkiot, hala nola, batzuetan diseinua luzeegia da, autonomia oso gutxi daukate, metodologia berria izaterakoan zailagoa da, gidatuegia batzuetan, ordenagailua beharrezkoa da, ... Beraz, ondo ikusten dut Webquestak eskolan nohizbehinka erabiltzea, lagungarria izan baitaiteke irakaskuntza hobea lortzeko orduan. Hala ere, geuk erabiltzen ez badakigu, ez da komeni haurrekin metodologia hau martxan jartzea, arazoak egon baitaitezke.

Ostiralean, aste honetako bigarren saioan, Ardora programa instalatu eta erabiltzen saiatu ginen, baina arazoak izan genituenez bertan bera utzi genuen. Hala ere, aldez aurretik irakasleak azaldu zigun ariketak egiteko balio duela, eta ondorioz, oso baliagarria dela klase partikularrak emateko eta abar.

Egun horretan, padlet erabiltzen ere ikasi genuen. Hau, Lehen Hezkuntzako ikasleek erabiltzeko moduko tresna da, bertan irudiak eta testuak txertatuz muralak sor ditzaketelako. Guk ere sortu genuen mural bat talde txikietan jarrita, eta gero azaldu egin genituen sortutako horren nondik norakoak.

Blogaren erabiltzailearena

Alde praktikoari dagokionez, oso entretenituta egon ginen, azalpen laburrak eman ostean gure kabuz aztertzen utzi baitzigun irakasleak. Honez gain, ikasitakoa interesgarria izan da, erabilera daukala uste baitut, hau da, baliagarria da hezkuntza arloan, eta asko ikas daiteke honelakoak erabiliz.

Beraz, orokorrean ezin dezaket esan aste honetan ez dudala ikasi ezer, nahiz eta saio teorikoko gaia zailtxoagoa izan, horretatik ere zerbait ikasi baitut.

Aste bat gehiago, aste bat gutxiago.

Txiri-txiri, laugarrena

Laugarren astea ere, beti bezala, IKT irakasgaiari dagokionez, saio teorikoarekin hasi genuen, eta bi talderen aurkezpenak entzun genituen. Asteartean, lehenengo taldeak "IKTak, hezkuntza aireberritzeko aitzakia" gaia aurkeztu zuen eta bigarrenak "Internet eta eskola". 

Lehenengo aurkezpenean, gaur egungo gizartea eta eskola, eskolaren funtzioa teknologiaren ikuspuntutik, honek eskeintzen dituen aukerak eta guzti honek dakartzan ondorioak azaldu zizkiguten. Gure gizartean teknologia garrantzitsua dela aipatu zuten, eta nire ustez ere hori horrela da. Honen ondorioz, haurren heziketa bideak ere aldatu egin dira eta teknologiak bere tokia hartu du eskoletan, besteak beste funtzio hauek bete behar dituelarik: alde batetik, egokitzapena eta alfabetatze digitala; beste alde batetik, inklusio digitala, izan ere, guztiek ez daukate etxean teknologiak erabiltzeko aukerarik, beraz, eskolak horretan lagundu behar du; amaitzeko, hezkuntza eredua berriztatu IKTak txertatuz eta teknologia esanguratsuak erabiliz. Funtzio hauetatik abiatuta, ondoko mapa kontzeptualean ikus daitezkeen aukerak eskeintzen ditu teknologiak eskolan:

Blogaren erabiltzailearena

Bigarren taldeari dagokionez, esan bezala, internet eta eskolari buruz hitz egin ziguten, baina kasu honetan, familiek honekin daukaten erlazioa ere azaldu zuten, izan ere, hauek beldur dira, gero eta gehiago entzuten baita gure gizartean, haur pornografia delakoare kontua, edo ezezagunekin hitzorduak zehaztea, zein norberare datu pertsonalak zabaltzearen arriskua. Ondorioz, argi dago,  internet ere oso arriskutsua izan daitekeela. Horregaitik, honi lotuta, badaude zenbait programa (nolabait esateko), esate baterako, Safer Internet Program, segurtasuna sustatzen dutenak.
Guzti honez gain, Web 2.0ren inguruan ere aritu dira eta honek hezkuntzan duen garrantziaz. 

Teknologia aurrera doa, eta honekin batera beste guztia. Horregaitik, ni ados nago teknologiak eskoletan txertatzearekin, gizartera egokitu behar baikara. Gainera, Web 2.0 eskolan erabiltzea, dibertigarria, sinplea eta eraginkorra iruditzen zait. Era berean, nire ustez, hizkuntza eta komunikazio gaitasuna hobetzeko aukera ona da. Honez gain, analisirako eta kritikarako gaitasuna susta daiteke honen bidez. Hala ere, neurria hartzea beharrezko ikusten dut, arriskuak zeintzuk diren jakitearekin eta haurrei horiek azaltzearekin batera, hau da, gainontzeko heziketa bideak guztiz alde batera uztea ez dut egoki ikusten, hauek ere beharrezkoak baitira momentuz. 
Bideo honetan ikus daiteke gure gizartean gero eta garrantzia daukala teknologiak, eta ondorioz hauen erabilpena beharrezkoagoa eta ugariagoa dela, ondorioz, eskoletan txertatu beharreko zerbait dela.

Praktikako bi egunak benetan aprobetxatu genituen. Ostegunean, klasea hasteko, modulo lana hobeto osatzeko bibliografia nola egiten den azaldu zigun irakasleak, APA arauetan oinarrituz, eta adibideak erabiliz. Niri hau ulertzea oso baliagarria eta garrantzitsua iruditu zitzaidan, izan ere, lan gehienetan erabili beharreko zerbait da eta orain arte ez naiz batere trebe aritu honetan. Ea hemendik aurrera hobeto moldatzen naizen.
Honekin bukatu zuenean, gure testuak txukunago idazteko zenbait argibide eman zizkigun, Word-ak eskeintzen dituen erabilerak azalduz. Honekin nahiko ondo konpontzen naiz normalean, baina jabetu naiz ezagutzen ez nituen eta erabilgarriak diren hainbat gauza dituela programa honek, esate baterako, markadoreak.

Ostiralean, Joxe Ramon Zubimendiren ortotipografia liburua aurkeztu zigun, hau ere, testuak idazterakoan baliagarria suerta daiteke, izan ere, hizkuntza era egokian nola erabil daitekeen aholkatzen du. Liburu honez gain, irudiari buruzko informazioa biltzen duen liburu bat aurkeztu zigun, “Lecturas de imágenes en la era digital”, DILANn laneko grabaketa egiterakoan lagun dezake agian, planoei buruzko informazioa eta abar agertzen baita.

Honi bukaera eman eta bilaketak egiterakoan informazioa gordetzeko bi aukera erakutsi zizkigun. Alde batetik, internet bidez bilaketa egin, eta aukeratzen dugun orrialdearen erreferentzia osoa kopiatu eta itsatsi nonbaiten. Beste alde batetik, laster-markak erabiliz, hau da, gure lanak online edukitzeko balio dute, eta edonon gaudela ere, eskura ditugu, honetarako zenbait laster-marka aurkeztu zizkigun: delicious, connote, diigo, eta antzekoa den scoopit. Guk deliciousekin egin genuen proba.

Klasea bukatu baino lehen, bideo batzuk jarri zizkigun, soinua, irudia, mugimendua, koloreak, ... aztertzeko. Lehenengo bideoa, ospetsuen aipuez beteta zegoen, eta gu konturatu ez arren, irudia eta soinua ez zetozen bat, ondorioz, komunikazioa desegokia zen. Jarraian, "cuatro esquinitas de nada" istorioa jarri zigun hainbat era desberdinetan, eta bakoitzaren ezaugarriak aztertu genituen,desberdintasunak identifikatuz. Honen ostean, "el maltrato sutil" bideoa jarri zuen, oso istorio aberatsa, eta aurrekoetako prozedura jarraitu genuen, bideoa aztertuz. Bukatzeko, guk egin beharreko modulo laneko bideoaren antzeko bat jarri zigun, ondo ikusteko zer hartu behar dugun kontuan.

Aste honetako praktikak bereziki baliagarriak iruditu zaizkit, izan ere, uste dut laguntza handia ematen digula DILAN aurrera eramateko. Ez da batere erraza bideo bat sortzea inongo ezagutzarik gabe, eta gaizki egiteko daukagun beldur hori txikiagoa dela esan daiteke, zerbait badakigulako. 

3.astea, interesgarria

Bagoaz martxa hartzen, eta poliki poliki aurrera doa guztia. Aste honetan IKT-n gauza interesgarri asko ikasi ditudalakoan nago.

Blogaren erabiltzailearena

Asteartean, saio teorikoa irakasleak azaldu beharrean, gutariko ikasle talde batek azaldu zuen, horretarako beharrezko materiala erabiliz, hauen kasuan power pointa erabili zuten. Badirudi horrela jarraituko duela honek lauhilabetea amaitu arte, hau da, saio teorikoak gure esku egongo dira eta astean talde batek dagokion gaia azaldu beharko du. Hau honela izanik, taldean irizpide batzuk ezarri genituen eta horien arabera ebaluatu genuen haien lana, banaka eta taldean. Aurkeztu ziguten gaia, "Bost urteko haurrak mezu elektronikoak idazten" proiektua,  interesgarria iruditu zitzaidadan, agian gaur egungo errealitatearekin lotura zuzena daukalako, eta hau gero eta gehiago ikusten dugulako gure gizartean. 
Nik banekien haurrak gero eta lehenago hasten direla teknologia berriekin lanean, baina hain goiz? bost urterekin? hori ez nekien, eta harritu egin ninduen, eta beraiek ondo azaldu zuten moduan, alde positibo eta ez hain positiboak ikusten dizkiot proiektu honi. Esate baterako, uste dut motibagarria dela irakaskuntza metodo hau, baina nahiz eta zenbait helburu lortu, beste batzuk bidean gelditzen dira, izan ere, gaur egun sareak infomazio gehiegi ematen digu. 

Aurkezpena orokorrean oso ondo egon zela iruditu zitzaidan, era antolatuan azaldu ziguten,  ulerkor eta argi, euskara egokia erabiliz, ... Honez gain, guretzat aberasgarria iruditzen zait saio teorikoak honela lantzea, etorkizunean ere honi aurre egiteko gai izan beharko baikara, hau da, jendaurrean hitz egiteko gai izan beharko gara, eta honek lagun diezaguke.

Honekin amaituz, ostegun eta ostiralean saio praktikoak izan genituen eta gehienbat argazkiekin aritu ginen lanean, hala ere, storybird-ekin ere aritu ginen, eta honen antzeko programak ere aztertu genituen (calameo, issu eta scribd). Azken hauek oso egokiak iruditzen zaizkit haurrekin lan egiteko eta haien sormena lantzeko, izan ere, oso motibagarriak suerta daitezke hauek sortzeko eragatik (beraien argazkiak sar ditzakete adibidez) eta ondoren hauekin egin daitekeenagatik, hala nola, etxera eraman dezakete, inprimatu, ... eta abar. Nik neure istorioa amaitu nuen ostegunean, "Ametsak beti amets?" deiturikoa.

Blogaren erabiltzailearena

Ipuinen eta istorioen ostean, ura, haizea, komunikazioa eta abiadurari buruzko zortzi argazki ateratzera bidali gintuen irakasleak, gure taldeari ura tokatu zitzaigun. Klasea horrela amaitu, eta hurrengo saioko azken momentuan aztertu genituen banan-banan. Hau aprobetxatuz, argazkiak ateratzerakoak kontuan hartu beharreko planoak azaldu zizkigun: plano normala, plano pikatua eta plano kontrapikatua. 
Argazkiekin jarraituz, hauek editatzeko bi programa aurkeztu zizkigun. Alde batetik, GIMP erakutsi zigun, eta hau nola deskargatu apps portable erabiliz. Beste alde batetik, online erabiltzeko fotoflexer programaren helbidea eman zigun. Biekin aritu ginen praktikatzen,
Gehienbat argazkiekin aritu baginen ere, RSS-ari buruzko azalpenak ere eman zizkigun irakasleak eta hau gure blogean nola txertatu argitu zigun.

Orokorrean, aste honi dagokionez esperientzia positiboak jaso ditut hiru saioetatik, entretenituta aritu baikara eta ordenagailuez at joan, hau da, teknologia erabiliz inguruarekin harremanetan jarri gara, argazkiak ateraz eta hauek aztertuz. Gainera, argazkiei buruz jasotako informazio guztia erabilgarria izango zaigu DILAN lana egiteko orduan, teknologia berrien erabateko erabilpena eskatzen baitu oraingoan.

Besterik gabe, aprobetxatu denbora.